Multimensen, multipassionate, multipotentialite, multitalented, generalist, Jack of all Trades, Homo Universalis, Renaissance Person… Waarom gebruik ik “Multimens” in plaats van een van die andere – bekendere! – termen om “mijn mensen” te omschrijven? Je leest het in dit artikel. Ik vertel je ook hoe ik dacht dat ik de term zelf bedacht had, maar dat toch niet helemaal waar bleek te zijn. Grapje. Anyway: let’s dive in!

Positioneringsexpert en Business Coach voor Multimensen

merel

“It’s somewhat appropriate that, as a community, we are unable to agree on a single label.”

– Emilie Wapnick, in haar boek “How To Be Everything” (Emilie coinde de term “Multipotentialite”!)

Ik vind het stiekem ook hilarisch dat wij Multi’s, die bekend staan om het niet willen of kunnen kiezen tussen al die dingen die we doen, leuk vinden en willen, het niet eens kunnen worden over de term die ons omschrijft. Daar wil ik meteen bij zeggen dat ik het belangrijker vind dat iedereen een term vindt die het beste omschrijft hoe JIJ je voelt, dan dat we nou per se allemaal dezelfde term zouden moeten gebruiken.

Dat gezegd hebbende, gebruik ik HEEL BEWUST Multimensen, in plaats van any of the above. Benieuwd waarom?

Ik heb er een podcast over opgenomen! Liever lezen? Hieronder heb ik ’t ook voor je uitgeschreven 😉

Even dacht ik dat ik Columbus was…

Een tijdje dacht ik dat ik de term “Multimens” zelf had bedacht. Vond mezelf helemaal geniaal, creatief met taal enzo. Helaas kwam ik er al vrij snel achter dat Lucky Fonz III me in zijn genialiteit voor was geweest: hij bracht in 2016 al een album uit met de titel “Multimens”. Leuk detail: ik heb ’t album nog nooit beluisterd. Toch maar eens gaan doen?

Andere termen en waarom ik die NIET gebruik

Termen als “multipassionate”, “multipotentialite”, en “generalist” ken ik al jaren, al lang voordat ik überhaupt het licht zag en me ging richten op deze groep mensen. Toch heb ik ook altijd een beetje zo’n “net-niet” gevoel gehad bij ze. Deze termen dekken voor mij net niet helemaal de lading. Kijk maar:

Multipassionate (van Marie Forleo)

Voelt passief aan, ondanks dat het impliceert dat je veel passies hebt. Voor mij zegt dat nog niks over wat je met al die passies DOET. Soît, dan heb je veel passies… en dan? (Hoewel, Marie Forleo, degene die deze term coinde, doet genoeg verschillende dingen! Dus wat ik voel bij de term, is niet per se de waarheid ;))

Multipotentialite (van Emilie Wapnick)

Mist ook de actie voor mij. Beetje hetzelfde als bij Multipassionate: veel potentie hebben, zegt nog niks over wat je ermee doet. Ook hier geldt dat degene die deze term introduceerde, Emilie Wapnick (auteur van wat mij betreft DE BIJBEL voor Multimensen*), enorm veel verschillende dingen doet en vindt dat deze term wél de lading dekt.

Multitalent

Vind ik leuk, maar doet me toch een beetje meer denken aan een kunstenaar, muzikant of sporter. Met andere woorden: ik kan er op business vlak niet zoveel mee.

Generalist

Vond ik altijd wel interessant (ik heb zelfs nog ergens in mijn verzameling de url “degeneralistspecialist.nl”), maar toen ik in de etymologie dook kwam ik erachter dat een generalist iemand is die oppervlakkige kennis heeft van veel verschillende onderwerpen. Niks mis mee, maar “mijn mensen” en “oppervlakkige kennis” zou ik simpelweg nooit in dezelfde zin gebruiken. De meeste Multi’s die ik ken, hebben juist diepgaande kennis van uiteenlopende onderwerpen!

Scanner (van Barbara Sher)

In haar boek “Refuse to Choose” gebruikt Barbara Sher de term “scanner”. De term verwijst naar mensen die voortdurend op zoek zijn naar nieuwe uitdagingen en mogelijkheden. Hoewel deze term dichtbij komt wat ik probeer te omschrijven, miste ik toch weer een stukje.

Renaissance man of Homo Universalis

Hoewel prachtig, vind ik deze termen niet modern genoeg 😛 Homo Universalis zou ik misschien nog wel gebruiken als ik ooit de overstap maak naar Engels!

Kolibrie (van Elizabeth Gilbert)

Deze term vind ik vooral om persoonlijke redenen heel tof. Ik hoorde hem ooit in een talk van Elizabeth Gilbert, die overigens nergens meer te vinden is. In de talk maakte Gilbert een vergelijking maakte tussen drilboren – mensen die zich als het ware vastbijten in een passie/taak/roeping en daar net zo lang op blijven hameren tot ze hun doel bereiken – en kolibries. Ze omschreef de kolibrie’s als mensen die van het ene idee of project naar het andere fladderen, waarbij ze overal iets achterlaten én weer meenemen. Zo ontstaat er kruisbestuiving, en – haar woorden! – een mooiere wereld.

Waarom dan toch “Multimensen”?

Uiteindelijk heb ik gekozen voor “Multimensen”, om twee redenen:

1. Het onderschrijft wat ik echt geloof, namelijk dat de human experience een multi-experience is. Alle rollen die je hebt als mens, en daarbinnen je weg vinden.
2. Het zegt er niet echt iets over, maar daarmee tegelijkertijd ook wel: ik vind Multimensen mensen die actie ondernemen op hun passies, potentie, interesses, hobby’s, skills, kennis. Mensen die er ACTIEF voor kiezen om een afwisselend leven te leven. In mijn geval trek ik die dan ook weer door naar je werk: als je er bewust voor kiest om je bedrijf, of je baan, zó in te richten dat er ruimte is voor al die verschillende kanten, skills, ideeën van je, dan ben je voor mij echt een Multimens.

Onderaan de streep maakt het natuurlijk geen reet uit welke term je gebruikt, als die maar bij je past. Eentje waarbij jij voelt “ja, dit klopt.” En weet je, misschien verandert het wel. Niets zo veranderlijk als een (multi)mens, immers.

Ik ben vet benieuwd welke term jij gebruikt om je “multi-heid” te omschrijven, en waarom. Wil je dat met me delen in de comments?